Jak zbudować proste schronienie?

Gdy słońce chyli się ku zachodowi, należy porzucić dotychczasowe zajęcia i zacząć szukać schronienia. W górach zmrok zapada szybciej niż na równinach, a przygotowanie miejsca do odpoczynku, w warunkach ograniczonej widoczności, jest znacznie utrudnione.

Brak schronienia w obliczu wiatru, opadów i niskich temperatur może doprowadzić do hipotermii, czyli spadku temperatury ciała poniżej 35 stopni Celsjusza. Stan ten prowadzi bezpośrednio do śmierci.

Należy też wspomnieć o aspekcie psychologicznym. Brak namiastki domu, jakim dla zagubionego człowieka jest szałas lub inne prowizoryczne schronienie, skutkuje pogorszeniem nastroju, spadkiem morale, a w skrajnych przypadkach załamaniem nerwowym, które uniemożliwi racjonalne postępowanie.

Cechy optymalnego miejsca pod budowę schronienia

• Osłona przed wiatrem (np. zawietrzna strona wzgórz, naturalne osłony takie jak krzewy, drzewa),
• brak zagrożeń (np. obszary zalewowe, obszary lawinowe, martwe drzewa, gniazda owadów),
• równy teren, o wymiarach umożliwiających budowę schronienia (wzrost x 1,5).

Idealne miejsce na obóz w górach to płaski kawałek terenu, około 30 m powyżej dna doliny, na stoku południowym. Takie położenie zapewni możliwie najwyższy komfort termiczny.

Wyróżniamy dwa podstawowe typy schronień:

• naturalne (jaskinie, zagłębienia skalne, puste pnie drzew),
• improwizowane (szałasy).

Schronienia naturalne pozwalają zaoszczędzić czas i zająć się kolejnymi czynnościami, warunkującymi przetrwanie. Jednak nie w każdej sytuacji można na nie liczyć.

Instrukcja wykonania prostego szałasu

1. Na początku należy zająć się izolacją od podłoża, która zapewni komfort termiczny i wygodę. Może to być materac usypany z liści, traw lub suchego mchu. Doskonale sprawdzają się w tej roli zielone gałązki świerku, dostępne zarówno latem, jak i zimą.

2. Kiedy odpowiednich rozmiarów materac jest już gotowy, można zająć się budową szkieletu schronienia. Jako główny element konstrukcyjny służy zazwyczaj długi, kilkumetrowy kij, przywiązany do drzewa na wysokości około metra, drugim końcem opadający do ziemi. Prostopadle do niego należy ułożyć pod kątem 45 stopni mniejsze gałęzie, które stworzą w ten sposób szkielet dla pokrycia jednospadowego dachu. Pamiętajmy o zbudowaniu schronienia w taki sposób, aby jego dach opadał w stronę, z której wieje wiatr.

3. Pokrycie dachu wykonuje się z materiałów, które łatwo znaleźć w pobliżu. Mogą to być liście, kora z powalonych pni drzew, mech, świerkowe gałęzie. Pokrycie należy uzupełniać na wzór dachówek, czyli kolejno od podłoża do szczytu szałasu. Taka konstrukcja zapewni ochronę przed deszczem i wiatrem. Pozwoli również odbijać i gromadzić we wnętrzu schronienia ciepło, jeśli od strony wejścia zostanie rozpalone ognisko.

Autor: Kajetan Adventurer Wilczyński