Jak poprawnie rozpalić ognisko?
Wspólne ognisko ze znajomymi to najlepszy sposób na wzmocnienie więzi, świętowanie, śpiewanie i upieczenie kiełbasek. Zapewne dla wielu z was rozpalanie ogniska wydaje się czynnością niezwykle prostą. Jednak warto sprawdzić, czy robicie to prawidłowo i zgodnie z obowiązującym prawem. Sprawdźcie sami!
Rozpalenie ogniska jest proste, jednak warto pamiętać o paru zasadach!
Wrzucenie kartki podpalonego papieru pod kawałki drewna nie zapewni Ci dobrze rozpalonego ogniska. Dlatego przedstawiamy krótkie i szybkie porady na temat rozpalania ognia, których szczegóły znajdziesz w dalszej części tekstu.
- Zbierz właściwe materiały.
- Ułóż odpowiedni stos.
- Stwórz odpowiednie warunki do rozniecenia płomienia.
- Utrzymaj uzyskany ogień.
- Pamiętaj, że pogoda może pokrzyżować Ci plany, jednak z odpowiednią wiedzą i doświadczeniem z łatwością sobie z nią poradzisz.
Wybór miejsca:
Przede wszystkim warto pamiętać, że ogniska nie można rozpalać tam, gdzie chcemy. Wśród dostępnych miejsc mamy do wyboru:
- prywatną posesję,
- specjalnie wyznaczone stanowisko (najczęściej krąg otoczony kamieniami) na terenach baz harcerskich i turystycznych oraz terenach rekreacyjnych,
- teren w odległości większej niż 100 metrów od ściany lasu.
Pamiętaj! Zgodnie z obowiązującymi przepisami „w lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, w szczególności: 1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu.”
Wyjątek stanowią specjalnie wyznaczone do tego miejsca.
Rozpałka, źródło ognia i powietrze, czyli na co zwracać uwagę:
- rozpałka (podpałka): materiał, który łatwo zajmie się ogniem, jednak szybko nie spłonie, np. kora brzozowa lub wata (szczególnie przydatna, gdy naturalne materiały są mokre). Na podstawowym materiale układamy drobny chrust (dużo suchych gałązek z brzozy lub drzew iglastych). Następnie ustawiamy warstwę grubszego chrustu i w zależności od wybranego rodzaju ogniska, na końcu układamy gałęzie. O typach ognisk już za chwilę.
- źródło ognia: zapałki tradycyjne lub sztormowe, zapalniczka lub krzesiwo
- powietrze: bez tlenu ogień nie zapłonie, dlatego podpałkę i kolejne warstwy chrustu należy układać w odpowiednim odstępie – dobrze ułożone ognisko będzie się stopniowo samo rozpalać.
Rozpalanie ogniska.Ognisko przy złej pogodzie? Czemu nie!
Wiele osób wychodzi z założenia, że rozpalenie ogniska z mokrego drewna jest niemożliwe. My mówimy, że to kwestia odrobiny wiedzy i motywacji. Najważniejszym elementem przy rozpalaniu ogniska w złej pogodzie jest posiadanie suchej rozpałki w większej ilości niż przy tradycyjnym rozpalaniu. Warto mieć na wyposażeniu kieszonkowy zestaw survivalowy, w którym znajduje się krzesiwo magnezowe – bardzo skuteczne, bez względu na pogodę.
Gdy już zaczniesz rozpalać ognisko, nie poddawaj się, gdy będziesz widział więcej dymu, niż ognia. Bądź cierpliwy. Powoli dokładaj kolejne kawałki opału – dodawanie drewna w odpowiednim odstępie czasu umożliwi jego osuszenie, co w efekcie przyspieszy jego zapalenie.
Jeśli udało się Tobie wzniecić płomień, staraj się utrzymać jak najmniejszą średnicę ogniska. Pomału dokładaj kolejne warstwy drewna. Najlepiej, jeśli będziesz budować ognisko studnię lub wigwam. Wówczas zyskasz pewność, że ciepło jest skoncentrowane wewnątrz, a patyki sprawnie się podsuszą.
Drewna łatwe do rozpalenia (szybko spalające się): brzoza, świerk, sosna, jesion, modrzew, leszczyna.
Drewno trudne do rozpalenia (długi czas spalania): dąb, olcha, buk, klon, akacja, lipa, wierzba.
Drewno wydzielające dużo ciepła: buk, dąb, grab, brzoza, świerk.
Podczas rozpalania ognia przy niekorzystnych warunkach zacznij od drewna łatwego do rozpalenia, dopiero gdy płomień będzie duży, dokładaj drewno o dłuższym czasie spalania.
>Typy ognisk
Przedstawiamy poniżej najpopularniejsze rodzaje ognisk:
| Typ ogniska | Zalety | Wady |
|---|---|---|
| WIGWAM (TEPEE) | + duży płomień + dużo światła + idealne do ogrzewania się i suszenia ubrań |
- zużywa dużo opału - pali się bardzo szybko - wymaga statywu/trójnogu, jeśli chce się nad nim gotować |
| SWEDISH, TORCH (SZEWDZKA POCHODNIA) | + doskonałe do gotowania + stabilna konstrukcja + długo się pali + równomierne jasne światło + dobre do ogrzewania się + małe zużycie drewna |
- wymaga narzędzi np. siekierki lub piły do przygotowania |
| PIRAMIDA (PŁASKIE) | + długo się pali + idealne na ognisko nocne |
- mało światła |
| STUDNIA (SYGNALIZACYJNE) | + dużo ciepła + dużo światła + idealne do sygnalizacji |
- pali się bardzo szybko |
| GWIAZDA (STOS INDIAŃSKI) | + oszczędność opału + idealne podczas nocnych wart + dobre do gotowania |
- mały płomień - mało ciepła - mało światła - zalecane twarde drewno |
| W KSZTAŁCIE LITERY „T” LUB KLUCZA |
+ idealne do gotowania + ogień w górnej części + żar do gotowania w dolnej części + wygodne i praktyczne w użyciu |
- wymaga więcej czasu przygotowania |
Ognisko stożkowe tzw. wigwam (Tepee Fire)
Ognisko szwedzkie tzw. szwedzka pochodnia (Swedish Torch)
Ognisko płaskie tzw. piramida (Pyramid Campfire)
Ognisko studnia tzw. sygnalizacyjne (Log Cabin)
Ognisko gwiazda tzw. stos indiański (Indian Fire)
Ognisko w kształcie klucza (Key Hole Firepit)
Ognisko w kształcie litery T („T” Fire)Gdy ogniska już dogasa blask…
Ważne jest, by pamiętać, że żar z ogniska, nawet jeśli nie ma już płomieni, to może wywołać pożar. Dlatego, jeżeli zamierzacie zakończyć ognisko, należy przygasić je wodą lub piaskiem albo rozgarnąć żar tak, by mieć pewność, że wszystko całkowicie wystygło.
W sytuacji, gdy rano chcecie np. ugotować wodę na kawę czy herbatę, warto zorganizować czuwanie przy ognisku. Dzięki temu utrzymany płomień lub żar ułatwi Wam, przy minimalnym nakładzie pracy i energii, ponownie wzniecenie ognia.
Autor: Joanna Rassmus